साताराचे पर्यटनाचे तीर्थक्षेत्र - कास पुष्प पठार

सौंदर्याची अनोखी खाण असणारे कास पुष्पपठार हे पश्चिम घाटासह वर्ल्ड हेरिटेज साईट म्हणजेच जागतिक वारसा स्थळामध्ये युनेस्कोकडून समाविष्ट करण्यात आले आहे. ही बाब साताराच्या दृष्टीने अभिमानास्पद आहे.

कास पठार हे फुलांसाठी एकमेव नैसर्गिक वारसा स्थळ म्हणून नामांकन प्राप्त झालेले ठिकाण आहे.

निसर्गाची देणगी लाभलेल्या कास पुष्प पठाराला डोळयांचे पारणे फिटाव्या अशा फुलांची आणि पुष्प वनस्पतींची निसर्गदत्त देणगी लाभली आहे.

कास पठारावर पावसाळा संपता संपता ऑगस्ट ते ऑक्टोबर या महिन्यात रानफुले येतात.

सौंदर्याची अनोखी खाण असणारे कास पुष्प पठाराचा महिमा सातासमुद्रापार पोहोचला असून आज देशवासियाबरोबरच परदेशी पर्यटकांना भुरळ घालणाने पुष्पसौदर्य नजरेत साठवून ठेवण्यासारखे आहे.

|| Shri Bhavani Mandir || Aasle, Tal. Wai Dist. Satara

।। श्री भवानी मंदिर।। 

आसले ता. वाई जि. सातारा









Yamunabai Waikar


साताराची सुवर्णरत्ने - लावणीसम्राज्ञी पद्मश्री यमुनाबाई वाईकर

कृष्णाकाठच्या या कलासाधिकेने सारं आयुष्य कलेसाठीच अर्पण केलं. 

३१ डिसेंबर १९१५ रोजी यमुनाबाई वाईकर यांचा जन्म वाई जि. सातारा येथील कोल्हाटी समाजात झाला.

आयुष्याच्या मार्गातील अनेक खडतर प्रसंगाना सामोरे जात त्यांनी स्वतःच्या कलेने, लावणीस सम्राज्ञीपदावर पोहचवले. कलेबरोबरच गावाला, समाजाला आणि याच वाटेने चालणार्‍या असंख्य कलाकारांना आनंदाचे वाटेकरी केले.यमुनाबाईंनी कोल्हाटी-डोंबारी समाजास केंद्रशासनाच्या दप्तरी अत्यंत गौरवाचे स्थान मिळवून दिले.

महाराची पोरनाटक बघावयास साने गुरुजी आले होते. या प्रयोगाचे सर्व उत्पन्न यमुनाबाईंनी गुरुजींच्या समाजकार्याला दिले.

त्यांच्या या तमाशाफडात दडलेले नाट्य आणि संगीत गावोगावच्या रसिकांना अनुभवायला मिळाले आहे

Kakal Kalelkar - Prominent Personality of Satara


भारताचे सुप्रसिद्ध शिक्षणतज्ञ, पत्रकार, स्वातंत्र्य सेनानी दत्तात्रेय बालकृष्ण कालेलकर उर्फ काका कालेलकर यांचा जन्म 
1 डिसेंबर 1885 मध्ये सातारा येथे झाला. 

काका कालेलकर यांनी पुणे येथील फरग्युसन कॉलेजमध्ये शिक्षण पूर्ण केले.

1915 मध्ये शांति निकेतन मध्ये त्यांची महात्मा गांधी यांच्याबरोबर भेट झाली आणि त्यांनी आपले आयुष्य महात्मा गांधीच्या कार्यास समर्पित केले. 

महात्मा गांधी यांचे जवळचे सहकारी असल्यांने त्यांची काका या टोपणनावाने ते प्रसिद्ध झाले. 

ते साबरमती आश्रमचे प्राचार्य होते. 

अहमदाबाद येथील गुजरात विद्यापीठ उभारणीमध्ये त्यांचे महत्वपूर्ण योगदान होते. 1928 ते 1935 पर्यंत गुजरात विद्यापिठाचे कुलगुरु म्हणून त्यांनी काम पाहिले. 

महात्मा गांधीच्या नेतृत्वाखाली जेवढा आंदोलने झाली त्या सर्व आंदोलनामध्ये काका कालेलकर यांनी भाग घेतला होता. 5 वर्षे त्यांनी तुरुंगवास भोगला होता. 1930 मध्ये येरवडा जेलमध्ये त्यांनी महात्मा गांधी यांच्याबरोबर महत्वपूर्ण काळ घालवला. 

मातृभाषा मराठी असली तरी गुजरातीचे ते प्रसिद्ध लेखक म्हणून गणले गेले. त्यांनी गुजराती, मराठी, हिंदी आणि इंग्रजी भाषेत विविध विषयांवरील 30 पेक्षा जास्त पुस्तके रचली. रवीन्द्रनाथ ठाकुर यांच्या साहित्याचा मराठी आणि गुजराती भाषेत अनुवाद केला.

काका कालेलकर हे 1952 ते 1964 पर्यंत संसदचे सदस्य होते. 1964मध्ये त्यांना पद्मविभूषण ने सन्मानित करण्यात आले. ते मासाग वर्ग आयोग, बेसिक एजुकेशन बोर्ड’, ‘हिन्दुस्तानी प्रचार सभा’, ‘गांधी विचार परिषद यांचे अध्यक्ष तर गांधी स्मारक संग्रहालय चे निर्देशक राहिले होते.


हिंदी राष्ट्रभाषा व्हावी यासाठी त्यांनी दिलेले याेगदान महत्वपूर्ण आहे. ते म्हणत "राष्ट्रभाषा प्रचार हमारा राष्ट्रीय कार्यक्रम है।" 


काका कालेलकर यांनी अनेक देशातील यात्रांमध्ये गांधीवादी विचारांचा प्रसार केला आहे. 

काका कालेलकर यांचे 21 ऑगस्ट 1981 मध्ये निधन झाले.

Gagangiri Maharaj


||ॐ चैतन्य गगनगिरी नाथाय नमः ||

श्रीपाद गणपतराव पाटणकर उर्फ गगनगिरी महाराज यांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील मणदुरे तालुका पाटण येथे १९०६ मध्ये झाला.

गगनगिरी महाराजांना विश्वगौरव पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले होते.

संपूर्ण देशभरात, तसेच जगातही ठिकठिकाणी त्यांचे शिष्य व अनुयायी मोठ्या प्रमाणात आहेत.
नाथ संप्रदायातील महंताबरोबर ते संपूण भारतभर फिरले, नेपाळ, भूतान,मानससरोवर, गौरीशंकर, गोरखदरबार, गोरखपूर, पशुपतीनाथ येथून ते अल्मोडा येथे गेले. गंगा नदीच्या खोरे, हिमाचल प्रदेश येथूनही त्यानी आध्यात्मिक ज्ञान संपादण्यासाठी प्रवास केला.

महायोगी गगनगिरी महाराजांची इतर वैशिष्ट्ये सध्याच्या कलीयुगामध्येही योगशास्त्रातील अनेकविध अवघड सिद्धी व चमत्कार प्रत्यक्ष आत्मसात केलेले असे ते महायोगी होते.

निर्मनुष्य व अनेक हिंस्त्र श्वापदे असणाऱ्या गगनगडावरील ५२ तळी व सांगलीतील वाटार येथील ५ ते ६ डोहांत त्यांनी दीर्घकाळ जलतपश्चर्या केली

Shri Gopalnath Maharaj Mandir Triputi, Satara, Maharashtra

श्री परब्रम्ह गोपालनाथ महाराज समाधी मंदिर त्रिपुटी, सातारा


सातारा-कोरेगाव रस्त्यावर साताऱ्यापासून अवघ्या ११ किलोमीटर अंतरावर त्रिपुटी येथे गोपालनाथ महाराज यांचे समाधिस्थळ म्हणून प्रसिद्ध आहे. 


गोपाळनाथ महाराजांचा जन्म सलाबतपूर या गावी झाला. हे गांव नगर जिल्ह्यात नेवासे तालुक्यात येते.
पयोष्णि नदीच्या तीरावर असलेल्या "रामतीर्थ" या स्थानी तपस्येस गेले. कठीण तपस्या केली. तप फळाला आले. आकाशातून जलप्रसाद पडला. पाठोपाठ श्री दत्तात्रेय प्रगटले. त्यांनी लक्ष्मणाला क्षेमालींगन दिले. श्री दत्तात्रेयानी मनोरथ विचारले. "ब्रह्मविद्या प्राप्त व्हावी, अन्य काही मागणे नाही" असे लक्ष्मणाने सांगितले. श्री दत्तात्रेयांनी ही इच्छा पूर्ण केली. लक्ष्मण गुडघ्यावर नतमस्तक बसले, बद्धांजुळी पसरुन एकाग्रतेने श्रवण करु लागले. दत्तात्रेयांनी त्यांच्या मस्तकी वरदहस्त ठेविला व वेदशास्त्राचेबीज असे ब्रह्मज्ञान सांगितले. श्री दत्तात्रेयांनी विचारले "पूर्ण समाधान झाले काय?", उत्तर आले "होय हे दयार्णवा, मी संशयरहित झालो". या क्षणीच "लक्ष्मण" हे "गोपाळनाथ" झाले.
पण थोड्याच वेळात श्री दत्तात्रेय अंतर्धान पावले आणि आकाशवाणी झाली - "हे नाथा, तुला सद् गुरु कृपा होताच तुझे ज्ञान सफल होईल. घार मस्तकावर घिरट्या घालीत आहे, त्याच वेळी जो पुरुष तुझ्या पाठीशी उभा राहून तुला दुग्धवाटी पाजेल असा पुरुष हाच तुझा गुरु समज व त्याला शरण जा."
गुरूच्या शोधात गोपाळनाथ भ्रमंती करीत असताना खानदेशात सिऊरबारापाड्याचे या गावी अगदी वर सांगितल्या सारखा प्रसंग घडला व नाथांना त्यांचे गुरू रंगनाथ हे भेटले. हे रंगनाथ सोनार समाजातील सत्पुरूष होते.
श्रीनाथांची गुरूपरंपरा ही आदिनारायनापासून आली. हि नाथ परम्परा आहे. त्यातल्या त्यात महाराष्ट्रात जी दत्त-जनार्दन-एकनाथ ही परंपरा माहिती आहे, त्याच परंपरेत श्री गोपाळनाथ येतात. श्री गोपाळनाथ हे वरील परंपरेतील रंगनाथांचे शिष्य. गोपाळनाथांचा काळ इ. स. १६९० ते इ. स. १७६६ (शके १६१२ ते १६८८) हा होय. ही परंपरा गोपाळनाथांच्या नंतरही आज अखेर विद्यमान आहे.
रंगनाथांकडे गोपाळनाथांनी ब्रह्मविद्येचे ज्ञान प्राप्त केले. खुद्द दत्तात्रेयांनी वरदहस्त ठेवल्यावरही गोपाळनाथांना गुरूची आवश्यकता होती. रंगनाथांनी गोपाळनाथांना योगविद्देत परीपुर्ण पारंगत केले. रंगनाथांकडे गोपाळनाथांच्यावर जे संस्कार झाले, त्यामुळे गोपाळनाथ सर्वदृष्टीने ब्रह्मविद्या व योगशास्त्र जाणते झाले. गुरूंचे हे ऋण त्यांनी अखंड मिरविले. संप्रदायात जे भजन म्हटले जाते त्यात गुरूशिष्यांच्या या प्रेमाचे चित्र उमटले आहे. "रंगनाथ गोपाळ । जय जय रंगनाथ गोपाळ"
गोपालनाथ महाराज हे एकनाथांच्या परंपरेतील ब्रह्मचारी नाथयोगी. त्यांचा जन्म इ. स. १६९० मध्ये झाला आणि वयाच्या ७६ व्या वर्षी इ. स. १७६६ मध्ये ते समाधिस्थ झाले.

समाधी मंदिराच्या मागे एक बांधीव तलाव आहे. बाजूला गोपालनाथ महाराजांचा मठ आहे. मठाच्या बाजूला एक विहीर आहे. मंदिराच्या गाभाऱ्यात समाधीच्या दुसऱ्या पायरीवरून सतत पाणी वाहत असते. शांत परिसर व भक्तिमय वातावरणामुळे त्रिपुटी हे ठिकाण पर्यटकांच्या आकर्षणाचे केंद्र ठरले आहे. 


Satara + Bal Kolhatkar






साताराची सुवर्णरत्ने - बाळकृष्ण हरी तथा बाळ कोल्हटकर




महाराष्ट्राचे लाडके नाटककार, उत्कृष्ट भावनाप्रधान भूमिका करणारे नट बाळकृष्ण हरी तथा बाळ कोल्हटकर म्हणजे नाटयसृष्टीतला एक मानबिंदू. 

बाळ कोल्हटकरांचा जन्म २५ सप्टेंबर रोजी सातारा येथे झाला.

शिक्षण जेमतेम सातवीपर्यंतच झाले. लहानपणापासून नाटकांची अतिशय आवड. तसेच लेखनाचीही आवड होती.

त्यामुळे लहानपणीच त्यांच्या लेखनाला सुरुवात झाली. वयाच्या अवघ्या १५ व्या वर्षी त्यांनी "जोहार" हे आपले पहिले नाटक लिहिले.

ज्यांना पुर्वी लोक हसायचे आणि टिंगल करायचे असे बाळ कोल्हटकर प्रेकक्षांची नस नेमकी ओळखत असत.

त्यांच्या नाटकातील प्रसंग भले बेतलेले असोत थोडेसे अती भावनिक असोत पण सामान्य प्रेक्षकांना अश्रु पुसायला लावत.

त्यांची बरीच नाटकं अतिशय लोकप्रिय झाली. बर्‍याच नाटकांचे हजाराच्या वर प्रयोग झाले. व्यवसायिक रंगभूमीसाठी त्यांनी नाटकं लिहिली होती तरी प्रत्येक नाटकातून काही मूल्य जपली होती.

"दुरितांचे तिमिर जावो" या नाटकांचे पंधराशे प्रयोग, 'वाहतो ही दुर्वाची जुडी' या नाटकाचे चौदाशे प्रयोग, मुंबईची माणसे' याचे जवळपास दोन हजाराच्या वर तर 'एखाद्यांचे नशीब' या नाटकांचे हजारावर प्रयोग झाले. यावरुन नाटककार म्हणून लोकांनी त्यांच्यावर किती प्रेम केले याची साक्षच पटते.

त्यांनी केलेल्या भूमिका अतिशय गाजल्या त्या आजही लोकांच्या आठवणीत जशाच्या तशा आहेत. हेच एका नाटककाराचे आणि नटाचे मोठेपण आहे. अशा या ज्येष्ठ नाटककाराचे ३० जून १९९४ रोजी निधन झाले.

Satara - Chief Justice P B Gajendrgadkar



साताराची सुवर्णरत्ने- भारताचे माजी मुख्य न्यायाधीश पी. बी. गजेंद्रगडकर


भारताचे माजी मुख्य न्यायाधीश पी. बी. गजेंद्रगडकर यांचा जन्म सातारा येथे 16 मार्च, 1901 रोजी झाला. 1945 मध्ये बॉम्बे हायकोर्टचे न्यायाधीश म्हणून त्यांची नियुक्ती करण्यात आली. जानेवारी 1956 मध्ये त्यांना सर्वोच्च न्यायालयाच्या खंडपीठावर पाठवण्यात आले. पुढे 1964 मध्ये ते भारताचे मुख्य न्यायाधीश झाले. कायदेशीर व औद्योगिक कायदा यांच्या विकासात त्यांचे योगदान महान आणि अद्वितीय म्हणून घेतले जाते. भारत सरकारच्या विनंतीवरुन त्यांनी केंद्रीय कायदा आयोग , कामगार राष्ट्रीय आयोग आणि बँक पुरस्कार आयोग अशा अनेक कमिशनचे काम पाहिले. पंतप्रधान इंदिरा गांधी यांच्या विनंतीवरून त्यांनी दक्षिण भारतातील गांधीग्राम आयोजित ग्रामीण संस्था येथे कार्य केले.

Karmaveer Bhaurao Patil



दिनांक ऑक्टोबर ४, इ.स. १९१९ रोजी भाऊराव पाटील यांनी ‘रयत शिक्षण संस्थेची स्थापना सातारा जिल्ह्यातील काले या गावी केली. पुढे या संस्थेचे मुख्यालय सातारा येथे नेण्यात आले. साताऱ्यात भाऊराव पाटील यांनी एक मोठे वसतिगृह स्थापन केले. २५ फेब्रुवारी, इ.स. १९२७ रोजी महात्मा गांधींच्या हस्ते या वसतिगृहाचे ‘श्री छत्रपती शाहू बोर्डिंग हाउस’ असे नामाभिधान केले गेले. भाऊरावांनी देशातले ‘कमवा आणि शिका’ या पद्धतीने चालणारे पहिले ‘फ्री ॲन्ड रेसिडेन्शियल हायस्कूल’ सातारा येथेच सुरू केले आणि त्याला नाव दिले ‘महाराजा सयाजीराव हायस्कूल’. यानंतर शाळांची मालिकाच महाराष्ट्रभर सुरू झाली. इ.स. १९४७ साली भाऊराव पाटलांनी साताऱ्यात ‘छत्रपती शिवाजी कॉलेज’ची, तर इ.स. १९५४ साली कऱ्हाड येथे ‘सद्गुरू गाडगे महाराज कॉलेज‘ची स्थापना केली. इ.स. १९५५ मध्ये सातारा येथे मौलाना आझाद यांच्या नावाने ‘आझाद कॉलेज ऑफ एज्युकेशन’ सुरू केले. महात्मा फुले यांना गुरू मानूनच त्यांनी शैक्षणिक प्रसाराचे कार्य केले. ‘प्रत्येक गावात शाळा’; ‘बहुजन समाजातील शिक्षक’ व ‘शिक्षक प्रशिक्षण’ - या सूत्रांचा त्यांनी सातत्याने पाठपुरावा केला. महाराष्टाच्या जनतेने भाऊराव पाटलांचा कर्मवीर ही पदवी देऊन गौरव केला. तसेच भारतीय केंद्रशासनाने त्यांना पद्मभूषण पुरस्कार देऊन गौरवले. पुणे विद्यापीठाने त्यांचा इसवी सन १९५९मध्ये सन्माननीय डी. लिट. ही पदवी दिली होती. सातारा येथे कर्मवीरांचे समाधिस्थान व कर्मवीर स्मृतिभवन आहे. तेथे भाऊराव पाटलांच्या स्मृती जतन करण्यात आल्या आहेत. अशा या शिक्षणाची गंगोत्री बहुजन समाजापर्यंत पोहोचवणाऱ्या आधुनिक भगीरथाची प्राणज्योत ९ मे, इ.स. १९५९ रोजी मालवली.

Satara and Dr. Babasaheb Ambedkar


साताराची सुवर्णरत्ने - भारतरत्न डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांचा जन्म एप्रिल १४ इ.स. १८९१ साली महू मध्यप्रदेश येथे झाला असला तरी साताराच्या मातीचे पुण्य की काय म्हणून या महामानवाचे प्राथमिक शिक्षण सातारा येथे पूर्ण होण्याचा इतिहास घडला.

इ.स. १८९६ मध्ये सुभेदार रामजींनी आपल्या परिवारासह दापोली सोडली. ते सातारा येथे सुरुवातीला एका साधारण घरात राहिले आणि थोड्याच दिवसानंतर भाड्याने घेतलेल्या एका बंगल्यात (सदर बझार येथे) आपल्या परिवारासह राहू लागले. त्यावेळी भीमरावाचे वय पाच वर्षाचे झाले होते. हे वय त्यास शाळेत प्रवेश देण्यास योग्य होते. सुभेदार रामजींनी इ.स. १८९६ च्या नोव्हेंबर महिन्यात आपल्या दृष्टीने सुयोग्य अशा तारखेला सातारा येथील ’कॅम्प स्कूल’ मध्ये आपल्या लाडक्या भीमरावाचे नाव दाखल केले. भीमरावाचे नाव दाखल केले. अशा प्रकारे भीमरावांच्या शिक्षणाचा आरंभ झाला.

इ.स. 1853 साली सुरु झालेल्या प्रतापसिंह हायस्कूल मध्ये आजही डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या प्राथमिक शिक्षणाचे दाखले पाहावयास मिळतात.

Krantisinha Nana Patil -The Real Revolutionary Loin

साताराची सुवर्णरत्ने - क्रांतिसिंह नाना पाटील (Kranti Sinh Nana Patil -The Real Loin)

महाराष्ट्रात (प्रामुख्याने सातारा, सांगली भागात) स्वातंत्र्य चळवळीचे नेतृत्व करणारे, तसेच प्रतिसरकार हा समांतर शासनाचा एकमेवाद्वितीय प्रयोग राबवणारे लढवय्ये राजकीय कार्यकर्ते म्हणजे क्रांतिसिंह नाना पाटील होत.

क्रांतिसिंह नाना पाटील हे भारतीय स्वातंत्र्यलढ्यातील सैनिक आणि स्वातंत्र्योत्तर काळातील मराठी राजकारणी होते .
महाराष्ट्रात (प्रामुख्याने सातारा, सांगली भागात ) स्वातंत्र्य चळवळीचे नेतृत्व करणारे , तसेच प्रतिसरकार हा समांतर शासनाचा एकमेवाद्वितीय प्रयोग राबवणारे लढवय्ये राजकीय कार्यकर्ते म्हणजे क्रांतिसिंह नाना पाटील होत.
ब्रिटिशांची राज्यव्यवस्था नाकारून त्यांनी १९४२ च्या दरम्यान सातारा जिल्ह्यात स्वतंत्र राज्याची स्थापना केली .
नाना पाटील यांनी ‘तुफान सेना’ या नावाने सैन्य दलाची स्थापना केली होती .

संसदेत मराठीतून भाषण करणारे ते पहिले खासदार होते .

(क्रांतिसिंहच्या सातारा मध्ये आपला जन्म आहे याचा सातारकरांना निश्चितच अभिमान राहणार आहे.)

Most Famous personalities of Satara



सातारा म्हणजे कृष्णेच्या पवित्र काठावर वसलेले एक शांतताप्रिय शहर, ज्याची पहाट पक्षांच्या किलबिलाटाने होते.
प्रदूषणमुक्त वातावरण व आरोग्यपूर्ण हवा हीच साता-याची ओळख.
या भुमीला सांस्कृतीक वारसा लाभलेला आहे.
जिल्ह्यातील कित्‍येक थोर योध्‍दे,राजे,संत आणि थोर व्यक्तिमत्वांनी महाराष्ट्राचा इतिहास घडवला आहे.
अशी व्यक्तिमत्वे सातारची सुवर्णरत्नेच आहेत.
त्यातील काही व्यक्तिमत्वांची थोडी माहीती देण्याचा प्रयत्न केला आहे.
=======================================================================

समर्थ रामदास
समर्थ रामदास स्वामी हे छत्रपती शिवाजी महाराजांचे अध्यात्मिक गुरु आणि मार्गदर्शक होते. वयाच्या १२ व्या वर्षी त्यांनी सलग १२ वर्षे अध्यात्माचा अभ्यास केला. त्यानंतर ते  १२ वर्षे संपूर्ण देशभर फिरले (तिर्थाटन) उंब्रज जवळील 'चाफळ' येथे त्यांनी अध्यात्माची शिकवण देण्यास सुरुवात केली. समाजाला दैववादातून बाहेर काढण्यासाठी त्यांनी सर्वांना प्रयत्नवादाची शिकवण दिली. ते म्हणाले, " केल्याने होत आहे रे । आधी केलेचि पाहिजे ॥ यत्न तो देव जाणावा । अंतरी धरितां बळें ॥ अचूक यत्न तो देवो । चुकणें दैत्य जाणिजे ॥" " कष्टेविण फळ नाहीं । कष्टेविण राज्य नाहीं ॥ आधी कष्टाचे दु:ख सोसिती । ते पुढे सुखाचे फळ भोगिती ॥ आधी आळसें सुखावती । त्यांसी पुढे दु:ख ॥"  ' दासबोध '  आणि  'मनाचे श्लोक' या त्यांच्या लिखाणातून त्यांनी मानवधर्माला  अनेक शिकवणी दिल्या. त्यांच्या नैतिक आधार आणि मार्गदर्शनाच्या जोरावरच छ.शिवाजी महाराजांनी ' हिंदवी स्वराज्याची ' स्थापना  केली.  छ.शिवाजी महाराजांनी त्यांना परळीच्या किल्ल्यावर रहाण्याची विनंती केली . कालांतराने त्या किल्ल्याचे नामकरण  'सज्जनगड' असे  झाले. शिवरायांच्या मृत्यूनंतर संभाजीराजांना उपदेश करताना स्वामींनी पत्रात लिहिले, "शिवरायास आठवावे। जीवित्व तृणवत मानावे । इहपरलोकी रहावे । कीर्तिरुपें ॥" वेळेपर्यंत रामदासस्वामींच्या अवतार कार्याची समाप्ती आली होती. जाण्यापूर्वी त्यांनी शिष्यांना म्हटले, " माझी काया गेली खरे । परी मी आहे जगदाकारे । करु नका खटपट । पहा माझा ग्रंथ नीट ॥"  माघ वद्य नवमी शके १६०३ - सन १६८१ - रोजी रामदासस्वामींनी सज्जनगडावर देह ठेवला.
=======================================================================
रामशास्त्री प्रभुणे 

 रामशास्त्री प्रभूणेंचा जन्म सातारा जिल्ह्याजवळील 'माहुली' येथे  झाला. पेशव्यांच्या काळात त्यांना सर्वोच्च  न्याय व्यवस्थेचे सर्वाधिकार प्राप्त झाले होते. नारायण पेशव्यांचा खुन झाल्यानंतर रघुनाथरावांनी स्वतःला 'पेशवा'म्हणून जाहीर केले. नारायणरावांच्या खुनाच्या खटल्या संदर्भात न्यायमूर्ती रामशास्त्री प्रभुणे यांनी रघुनाथरावांना मरणोत्तर फाशीची शिक्षा सुनावली होती. 'रामशास्त्री' हे नाव त्यांच्या महान धाडसामुळे आणि न्यायामुळे आजही स्मरणात राहिलेले आहे.
======================================================================
श्रीमंत छत्रपती प्रतापसिंह महाराज
सातारचे राजे श्रीमंत छत्रपती प्रतापसिंह महाराज १८१० मध्ये उत्तराधिकारी  म्हणून विराजमान झाले. श्रीमंत छत्रपती प्रतापसिंह महाराज यनी त्यांच्या काळात अविस्मरणीय कामगिरी केली. उदा .शैक्षणिक क्षेत्र ,पाणी पुरवठा , सातारा ते महाबळेश्वर रस्ता इ. 'महाबळेश्वरला' थंड हवेचे ठिकाण म्हणून स्थापित करण्यासाठी त्यांनी प्रयत्न केला. १८३९ पर्यंत त्यांनी राज्य केले. सन १८२३ मध्ये त्यांना रॉयल सोसायटी ऑफ लंडन तर्फे सम्मानित करण्यात आले.
======================================================================
रंगो बापुजी गुप्ते
रंगो बापूजी गुप्ते स्वातंत्र्य सैनिक, क्रांतीकारक होते. सातारचे मराठा राज्य ब्रिटीश राजवटीमध्ये खालसा केल्यानंतर 1839 मध्ये राजे प्रतापसिंह महाराजांनी रंगो बापूजी गुप्ते यांना यासंबंधातील केससाठी ब्रिटीश पार्लमेंटमध्ये पाठवले. तेथे त्यांनी 14 वर्षे संघर्ष केला मात्र त्यांना यश आले नाही. तेथून परत आल्यानंतर 1857च्या उठावातील एक सुत्रधार बनले. ते नानासाहेब पेशवे आणि तात्या टोपे यांना भेटले आणि सातारा, कोल्हापूर, सांगली आणि बेळगाव या परिसरातून सैन्याची जुळवणी सुरु केली. त्यांचा प्रयत्न उघकीस आल्यानंतर अनेकांना बलीदान द्यावे लागले. 1857 रंगो बापूजी गुप्ते भूमीगत झाले. ते ब्रिटीशांना कधीच सापडले नाहीत.
======================================================================
क्रांतीसिंह नाना पाटील

क्रांतिसिंह नाना पाटील हे भारतीय स्वातंत्र्यलढ्यातील सैनिक आणि स्वातंत्र्योत्तर काळातील मराठी राजकारणी होते .
महाराष्ट्रात (प्रामुख्याने सातारा, सांगली भागात ) स्वातंत्र्य चळवळीचे नेतृत्व करणारे , तसेच प्रतिसरकार हा समांतर शासनाचा एकमेवाद्वितीय प्रयोग राबवणारे लढवय्ये राजकीय कार्यकर्ते म्हणजे क्रांतिसिंह नाना पाटील होत. ब्रिटिशांची राज्यव्यवस्था नाकारून त्यांनी १९४२ च्या दरम्यान सातारा जिल्ह्यात स्वतंत्र राज्याची स्थापना केली . नाना पाटील यांनी ‘तुफान सेना’ या नावाने सैन्य दलाची स्थापना केली होती . संसदेत मराठीतून भाषण करणारे ते पहिले खासदार होते .
======================================================================

महात्मा जोतीबा फुले
महात्मा जोतीबा फुल्यांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील कटगुण या गावी २० फेब्रुवारी १८२७ झाली झाला .  स्वतंत्रपणे मुलींसाठी शाळा काढणारे महात्मा फुले पहिले भारतीय होत .  सप्टेंबर २३, इ .स. १८७३ रोजी महात्मा फुले यांनी सत्यशोधक समाजाची स्थापना केली पुरोहितांकडून होणार्‍या अन्याय, अत्याचारापासून , गुलामगिरीतून शूद्रातिशूद्र समाजाची मुक्तता करणे व त्यांना हक्काची जाणीव करून देणे हे सत्यशोधक समाजाचे ध्येय होते . मराठीत मंगलाष्टकं रचली  बहुजन समाजाचे अज्ञान , दारिद्रय आणि समाजातील जातिभेद पाहून ते अतिशय अस्वस्थ होत असत . ही सामाजिक परिस्थिती सुधारण्याचा त्यांनी निश्चय केला . त्याप्रमाणे आपल्या पत्नी सावित्रीबाईंना त्यांनी साक्षर केले. .१८४८ साली पुण्यामध्ये पहिली मुलींची शाळा काढून तेथील शिक्षिकेची जबाबदारी सावित्रीबाईंवर सोपविली .महाराष्ट्रातील स्त्री शिक्षणाची ही मुहूर्तमेढ ठरली . तसेच अस्पृश्य मुलांसाठी पुण्याच्या वेताळपेठेत १८५२ मध्ये त्यांनी शाळा स्थापन केली . अशा समाजसुधारकाचे २८ नोव्हेंबर १८९०ला निधन झाले .
=====================================================================
कर्मवीर भाउराव पाटील
दिनांक ऑक्टोबर ४, इ.स. १९१९ रोजी भाऊराव पाटील यांनी ‘रयत शिक्षण संस्थेची स्थापना सातारा जिल्ह्यातील काले या गावी केली. पुढे या संस्थेचे मुख्यालय सातारा येथे नेण्यात आले. साताऱ्यात भाऊराव पाटील यांनी एक मोठे वसतिगृह स्थापन केले. २५ फेब्रुवारी, इ.स. १९२७ रोजी महात्मा गांधींच्या हस्ते या वसतिगृहाचे ‘श्री छत्रपती शाहू बोर्डिंग हाउस’ असे नामाभिधान केले गेले. भाऊरावांनी देशातले ‘कमवा आणि शिका’ या पद्धतीने चालणारे पहिले ‘फ्री ॲन्ड रेसिडेन्शियल हायस्कूल’ सातारा येथेच सुरू केले आणि त्याला नाव दिले ‘महाराजा सयाजीराव हायस्कूल’. यानंतर शाळांची मालिकाच महाराष्ट्रभर सुरू झाली. इ.स. १९४७ साली भाऊराव पाटलांनी साताऱ्यात ‘छत्रपती शिवाजी कॉलेज’ची, तर इ.स. १९५४ साली कऱ्हाड येथे ‘सद्गुरू गाडगे महाराज कॉलेज‘ची स्थापना केली. इ.स. १९५५ मध्ये सातारा येथे मौलाना आझाद यांच्या नावाने ‘आझाद कॉलेज ऑफ एज्युकेशन’ सुरू केले. महात्मा फुले यांना गुरू मानूनच त्यांनी शैक्षणिक प्रसाराचे कार्य केले. ‘प्रत्येक गावात शाळा’; ‘बहुजन समाजातील शिक्षक’ व ‘शिक्षक प्रशिक्षण’ - या सूत्रांचा त्यांनी सातत्याने पाठपुरावा केला. महाराष्टाच्या जनतेने भाऊराव पाटलांचा कर्मवीर ही पदवी देऊन गौरव केला. तसेच भारतीय केंद्रशासनाने त्यांना पद्मभूषण पुरस्कार देऊन गौरवले. पुणे विद्यापीठाने त्यांचा इसवी सन १९५९मध्ये सन्माननीय डी. लिट. ही पदवी दिली होती. सातारा येथे कर्मवीरांचे समाधिस्थान व कर्मवीर स्मृतिभवन आहे. तेथे भाऊराव पाटलांच्या स्मृती जतन करण्यात आल्या आहेत. अशा या शिक्षणाची गंगोत्री बहुजन समाजापर्यंत पोहोचवणाऱ्या आधुनिक भगीरथाची प्राणज्योत ९ मे, इ.स. १९५९ रोजी मालवली.
=====================================================================
मा. यशवंतराव चव्हाणसाहेब
स्वातंत्र्य सैनिक,संयुक्त महाराष्ट्राच्या चळवळीचे नेते आणि महाराष्ट्राचे पहिले मुख्यमंत्री श्री यशवंतराव बळवंतराव चव्हाण यांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील ,कराड तालुक्यातील देवराष्ट्रे या गावी झाला. चव्हाण भारताच्या स्वातंत्र्य चळवळीच्या सक्रिय सहभागी होते .  1932 मध्ये सातारा मध्ये भारतीय ध्वज तुरुंगात 18 महिने शिक्षा ठोठावली होती .1940 मध्ये सातारा जिल्हा काँग्रेस अध्यक्ष बनले . इ .स. १९५६ मध्ये स्थापन झालेल्या द्विभाषिक मुंबई राज्याचे पहिले मुख्यमंत्री म्हणून त्यांची निवड झाली . तसेच मुंबईसह स्वतंत्र महाराष्ट्र निर्माण झाल्यानंत १ मे , १९६०महाराष्ट्राचे पहिले मुख्यमंत्री म्हणूनही त्यांचीच निवड झाली . इ .स. १९६२ मध्ये चीन युद्धाच्या काळात तत्कालीन पंतप्रधान पंडित नेहरूंनी यशवंतरावांची नेमणूक देशाच्या संरक्षणमंत्रीपदावर केली . हा त्यांच्या कारकीर्दीचा सर्वोच्च बिंदू म्हणता येईल.पुढील काळात त्यांनी उपपंतप्रधान, केंद्रीय गृहमंत्री, अर्थमंत्री, संरक्षणमंत्री, परराष्ट्रमंत्री ही पदे यशस्वीरीत्या भूषविली .
=====================================================================
राजमाता सुमित्राराजे भोसले
छ.शिवाजी महाराजांचे उत्तराधिकारी  श्रीमंत छ.राजाराम महाराज (आबासाहेब )यांच्या त्या सुनबाई होत. 'कुलवधू'राजमाता सुमित्राराजे भोंसले ह्या जिल्ह्यातील एक आदरणीय व्यक्ती होत्या. त्या अनेक संस्थेंच्या संस्थापक देखील होत्या. मृद हृदयी राजमातांचे निधन ०५ जून १९९९ रोजी झाले. 
=====================================================================
मा. गणपतराव देवजी तपासे
गणपतराव देवजी तपासे स्वातंत्र्य चळवळीतील कार्यकर्ते होते. स्वातंत्र्यानंतर ते  भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेस पक्षातीलमहाराष्ट्रातील नेते बनले. त्यांचे शिक्षण फर्ग्युसन महाविद्यालय आणि लॉ कॉलेज शिक्षण पुण्यात झाले.  ते मुंबईविधानसभेत सातारा जिल्ह्यातून 1946 आणि 1952 मध्ये निवडून आले . ते 2 एप्रिल 1968 ते 3 एप्रिल 1962 पासूनराज्यसभा सदस्य होते. त्यांनी उत्तर प्रदेश,  हरियाणा राज्यातील राज्यपाल पद भूषिवले होते.

====================================================================
मा. बाबासाहेब अनंतराव भोसले
बाबासाहेब अनंतराव भोसले यांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील कलेढोण येथे 15 जानेवारी 1921 रोजी झाला. त्यांनी 1951 मध्ये कायद्याची पदवी तसेच बार लॉ इंग्लंड येथे घेतली. त्यांनी सातारा येथे 8 वर्षे कायदाचा सराव केला. त्यानंतर त्यांना दहा वर्षे महाराष्ट्र महसूल ट्रिब्यूनल सदस्य म्हणून नियुक्त करण्यात आले. त्यांनी 21 जानेवारी 1982 ते 1 फेब्रुवारी 1983 महाराष्ट्राचे मुख्यमंत्रीपद भूषवीले.
====================================================================
ऑलिंपिकवीर खाशाबा जाधव
ऑलिंपीकवीर खाशाबा जाधव यांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील,कराड तालुक्यातील 'गोळेश्वर' या गावी  अत्यंत गरीब घराण्यात झाला. इ.स. १९५२ सालातल्या ऑलिंपिकमध्ये त्यांनी जिंकलेले फ्रीस्टाइल कुस्तीतले कांस्यपदक हे भारतासाठी स्वातंत्र्योत्तर काळातले पहिले वैयक्तिक पदक होते. सन २००० पर्यंत ते एकमेव ऑलिम्पिक मेडल विजेता होते.   सन १९९३ मध्ये महाराष्ट्र सरकारने त्यांना मरणोत्तर 'शिव छत्रपती'पुरस्काराने सन्मानित केले. तसेच सन २००१ साली केंद्र सरकारने मरणोत्तर 'अर्जुन'पुरस्काराने गौरवले.

====================================================================
चिफ जस्टिस पी. बी. गजेंद्रगडकर
भारताचे माजी मुख्य न्यायाधीश पी. बी. गजेंद्रगडकर यांचा जन्म सातारा येथे 16 मार्च, 1901 रोजी झाला. 1945 मध्ये बॉम्बे हायकोर्टचे न्यायाधीश म्हणून त्यांची नियुक्ती करण्यात आली. जानेवारी 1956 मध्ये त्यांना सर्वोच्चन्यायालयाच्या खंडपीठावर पाठवण्यात आले.  पुढे 1964 मध्ये ते भारताचे मुख्य न्यायाधीश झाले. कायदेशीर व औद्योगिक कायदा यांच्या विकासात त्यांचे योगदान महान आणि अद्वितीय म्हणून घेतले जाते. भारत सरकारच्या विनंतीवरुन त्यांनी केंद्रीय कायदा आयोग , कामगार राष्ट्रीय आयोग आणि बँक पुरस्कार आयोग अशा अनेक कमिशनचे काम पाहिले. पंतप्रधान इंदिरा गांधी यांच्या विनंतीवरून त्यांनी दक्षिण भारतातील गांधीग्राम आयोजित ग्रामीण संस्था येथे कार्य केले.
===================================================================
तर्कतीर्थ लक्ष्मणशास्त्री जोशी
सातारा जिल्ह्यातील थोर व्यक्तीमत्व कै.तर्कतीर्थ लक्ष्मनशास्त्री जोशी हे मराठी विश्वकोष, वाईचे संपादक होते. १९७६ मध्ये भारत सरकारकडून 'पद्मभूषण' पुरस्कार प्राप्त त्यांना झाला. भारताच्या संविधानाचे संस्कृतमध्ये रूपांतरण त्यांनीच केले आहे. सन १९६९ मध्ये मॉस्को येथे आयोजित केलेल्या जागतिक धर्म परिषदेसाठी अमेरिका आणि रशियाच्या सरकारकडून त्यांना प्रमुख पाहुणे म्हणून निमंत्रित करण्यात आले होते. महात्मा गांधीजींनी हिंदू धर्मशास्त्रासाठी प्रमुख सललागार म्हणून त्यांची नियुक्ती केली होती.

===================================================================

श्री सदगूरु बाबामहाराज सातारकर
नीळकंठ ज्ञानेश्वर गोरे ऊर्फ बाबामहाराज सातारकर हे महाराष्ट्रातील एक प्रसिद्ध कीर्तनकार आणि प्रवचनकार आहेत. नीळकंठ ज्ञानेश्वर गोरे सातारकर यांचा जन्म ५ फेब्रुवारी, इ.स. १९३६ रोजी साताऱ्याच्या नामवंत गोरे सातारकर घराण्यात झाला. सुदृढ शरीरासाठी जशी व्यायामाची गरज असते, तशी निरोगी मनासाठी अध्यात्माची गरज असते. ही गोडी टिकविण्याचे  वारकरी संप्रदायाने केले. बाबामहाराज सातारकर हे कीर्तनकलेचा परिपूर्ण आविष्कार आहेत. बाबामहाराजांनी हजारो सुशिक्षित तरुणांना वारकरी संप्रदायाची गोडी लावली.
===================================================================
खालील काही व्यक्तींनी त्यांचे बहुमुल्य योगदान विविध क्षेत्रात दिले आहे.
त्यांच्या या अनन्य साधारण कामगिरीमुळे संपूर्ण देशभरात सातारा जिल्ह्याचे नाव कायम स्मरणात राहिले आहे.
===================================================================
किसन  महादेव वीर- स्वातंत्र्य सैनिक,क्रांतिसिंह नाना पाटील यांचा उजवा हात
===================================================================
गोविंद स्वामी आफळे
क्षेत्र माहुली, ता.सातारा
===================================================================
व्ही.जी.उर्फ
अण्णासाहेब चिरमुले -'विमा महर्षी' म्हणून प्रसिद्ध,युनायटेड वेस्टर्न बँकेचे संस्थापक,१९१३ मधील पहिल्या वेस्टर्न इंडिया एन्सुरन्स कंपनीचे संस्थापक.
==================================================================
शाहीर साबळे-आंतरराष्ट्रीय पदक विजेते 
==================================================================
निळकंठराव कल्याणी-प्रसिद्ध उद्योजक 
================================================================
ध्यानजीभाई कूपर-कूपर कंपनीचे संस्थापक (सातारा)
==================================================================
नंदा जाधव
अंतर राष्ट्रीय दर्जाची खेळाडू (धावपटू)
==================================================================
स्नेहल कदम
आणि सतीश कदम 
 युवा जलतरणपटु(१० वर्षे) ,भारताच्या इतिहासातील जिब्राल्टरची सामुद्रधुनी तिच्या वडिलांसोबत पोहुन पार करण्याचा विक्रम तिने स्थापित केला.
==================================================================


to be continue...

Why Satara

History of Satara district dates back to 200 BC. From Pandavas to Mauryas, Mughals to Marathas, Satara has been a significant territory in each empire. Through this district flows rivers Koyna and Krishna. With its scenic atmosphere and rocky terrain, Satara surely adds verdant flavor to your life. Due to its proximity to main cities like Pune, Solapur, Sangli, Kolhapur, Karad & Baramati, Satara can be best described as the heart of western Maharashtra.

Situated on the Pune-Bangalore Highway, Satara is rapidly developing and pulling in investments from all parts of Maharashtra. It is brimming with Residential Schools, Colleges, Public and private sector companies as well. After Pune, Satara is catching up fast as a prospective investment option; be it Real Estate, Infrastructure or industries it is a hotspot for one and all. 

सातारा प्लस!!!

..... अचानक सकाऴी मुघली फौजांचा रोख पन्हाळगडाच्या दिशेनं वळण्याऐवजी साताराच्या दिशेने वळला. मराठ्यांची राजधानी सातारा !............. दिवस बुडायच्या सुमारास साता-यापासून उत्तरेला कोसभर अंतरावर करंज्याजवळ औरंगझेबाची स्वारी थांबली. ......दोघांनीही किल्ल्यावरुन मारगिरीला सरुवात केली होती.....मुघली तोफांचा मारा किल्ल्यावर बरोबर लागू पडत नव्हता पण किल्ल्यावरुन होणारा मारा माञ आपला काम बिनचूक पार पाडीत होता........ मग घोड्यावरुन खाली उतरुन औरंगझेबानं स्वतः तो लोखंडी गोळा उचलून पाहिला. गोळा खाली टाकून शहाजादा आझमला तो म्हणाला, ``शहाजादे, आपल्या तोफांच्या गोळ्यापेक्षा मराठ्यांचे हे तोफेचे गोळे अधिक चांगले दिसतात.......`` दीड दोन महिने उलटले. वेढ्याचे काम चालूच होतं..... पण उडालेला तो बुरुज अपेक्षेप्रमाणं किल्ल्याच्या आत पडण्याऐवजी बाहेर पडला. त्या प्रचंड पत्थरांच्या खाली किल्ल्यात शिरण्यास उत्सुक असलेली मुघली तुकडी पुरी गारद झाली. पाहता पाहता किल्ल्याची कोसळलेली तटबंदी मुघली फौजेवर एखाद्या यमदूताप्रमाणॆ तुटून पडली. ......औरंगझेबाच्या चर्येवर तीव्र निराशा उमटली. संध्याकाळी खाली मान घालून तो आपल्या करंज्याच्या छावणीत दाखल झाला. राञसुद्धा औरंगझेबाला वैरी झाली होती................ आठ दिवस साता-याच्या किल्ल्यावरच्या उतारावरची ती आग भडकत होती. आपल्या छावणीत निमूटपणे बसून औरंगझेब ती आग पाहत होता. .......
----- अजिंक्यातारा सातारा येथे झालेल्या घनघोर युद्धाचे ना. स. इनामदार यांनी `शहेनशहा`या कादंबरीत केलेले वर्णन वाचकाला खिळवून ठेवते. तसेच पेशवे पदाची सुत्रे सातारच्या गादीने दिली होती. असे इतिहासावरुन ज्ञात होते. तेव्हा सातारची छाती स्फुरण पावते. साता-यातील रंगो बापूजी गुप्ते यांनी 1857 स्वातंत्र युद्धात भाग घेतला होता. त्यानंतर स्वातंत्र्य चऴवळीत सातारा जिल्ह्याने उडी घेतली होती. सातारा शहर तसेच परिसराला मोठा इतिहास आहे. सातारा जिल्ह्यातील कित्येक थोर योद्धे, राजे, संत, थोर व्यक्तिमत्वांनी महाराष्ट्राचा इतिहास घडविला आहे. सातारचे देश पातळीवर नेले आहे. सातारा जिल्ह्यातील अशी व्यक्तिमत्वे, धामिँक, पर्यटन स्थळे, औद्योगिक क्षेत्र, शैक्षणिक क्षेत्र, तंत्रज्ञान आदी सर्वच बाबतीत सातारा जिल्ह्याने आपला वेगळा ठसा उमटवला आहे. या बाबतीत सातारा प्लस आहे. सातारा प्लस केवळ इतिहासच नव्हेतर वर्तमान, भविष्यकाळातही प्लस राहणार आहे, उजवा राहणार आहे.

Welcome to


Satara Plus Blogger


Visit our website : सातारा प्लस


Visitor's can also follow us on

Satara Plus FB

Mauli Google community







email us on - satish.sixteen@gmail.com